Mniej więcej w maju 2025 roku rozpocząłem amatorsko projekt dźwiękowy, w ramach którego odkrywam Tychy na nowo - nie oczami, lecz uszami. Rejestrując brzmienia miasta, wsłuchuję się w to, co zwykle pozostaje niezauważone – drobne, ulotne detale krajobrazu dźwiękowego - i tworzę swoisty soundtrack mojego miasta. 

Od lat staram się podążać za mądrą zasadą – cokolwiek robisz, rób to tak, jak gdyby była to medytacja. Ten projekt mocno rezonuje z tym podejściem. Z każdą kolejną sesją słyszę więcej i głębiej. Proces nagrywania uczy mnie słuchać - nie tylko dźwięków, ale i samego siebie w relacji z przestrzenią. Uczy mnie także akceptacji: dźwięk, który się pojawia, jest dokładnie tym, który powinien się pojawić w danym momencie - nie innym, lepszym, ale dokładnie tym, który nastąpił. 

Zrozumiałem, że nie istnieje "czysta" audiosfera - każda jest przejawem chwili, z całym swoim bogactwem i przypadkowością. Nie da się jej kontrolować, można więc tylko za nią podążać. Nie próbuję więc eliminować szumów czy zakłóceń. Rejestruję to, co jest – w czasie rzeczywistym, bez filtrów. Właśnie w tej nieprzewidywalności i autentyczności tkwi wartość miejskiej audiosfery. To nie jest rekonstrukcja — to dokumentacja chwili obecnej.